නිරූපිකාවන් හැමෝටම රඟපාන්න බෑ වංකගිරිය තරණය සඳහා දුවන්නෝ ‘සුජාත පුත්‍ර’ ළමා දිනය වෙනුවෙන් වැදි රජුගේ නයිට් ඩියුටිය වීරප්පුලි හේනයා යනු ගුරු ගීතයේ දුයිෂෙන් සහ තුංමං හන්දියේ අබිලිංගේ එකතුවක් ‘මට ඔබෙන් ඇස් ඉවතට ගන්න බෑ’ අම්මට උයන්න බැරිවුණදාට කෑම කඩෙන් තමයි විවාහ වුණත් අපි ගැන නිතර අම්මා සොයා බැලුවා ආත්ම දෙකක් දෝලනය වන කතාවක් දැන් හැදෙන ‘රිදී හුය’ නිදහස් ජීවිතයකටයි දැන් වඩාත් කැමැති කාටත් හොරෙන් කසාද බඳින්න ඉගෙන ගන්න රශීගෙන් අන්දන්න බැරි සරත් බොයිලේරුවෙන් අඳී සී ෂාර්ප්ලා සමඟ ඉන්දික වේදිකාවේ අංග රචකයාට ගීත රචනයක් බාර දීලා මෙරට මැලේවරුන් ගැන ලියැවුණු අගනා කෘතියක් පළමු රූප රාමුවේ පටන් අවසන් රූප රාමුව දක්වා කලා අධ්‍යක්ෂවරයාගේ සම්බන්ධීකරණය අවැසියි මිනිස්සුන්ට හිනා ගියත් ලැන්ටිං සිංඤෝ ළඟ මෝඩ ජෝක් නෑ පේ‍්‍රක්ෂකයන් රජකතාවලට අකැමැති නැහැ පුංචි තිරයෙන් ඔබට හමුවන පි‍්‍රයතම චරිත නිහාල් ප්‍රනාන්දු වෙනුවෙන් ට්‍රැෆික් සාජන්ට් නාගයා, කිරියා හා සැන්ඩි සමඟ ළඟදීම එන ‘කුසල්’ මට තාත්තා වගේ වෙන්න බැහැ View finder by Malan සිංහල සිනමා විස්තරය අර්ජුන්ගෙන් පිළිතුරු ප්‍රතිචාර රැජනගේ ඇඳුම හාස්‍යයට ලක්වෙලා සමුගන්නට අවසරයි අනුෂ්කාගේ පැතුම ඉටුවේ පීකේ පීක් එකේ

අන්දන්න බැරි සරත් බොයිලේරුවෙන් අඳී

සම්මානනීය අධ්‍යක්ෂ සරත් ධර්මසිරි උන්නැහේව ලෙහෙසියෙන් කෙනෙකුට අන්දවන්න බැහැ. මොකද වයස සහ අත්දැකීම් එක්ක මිනිහෙක් හැරෙද්දී සරත් දන්නවා මොකාටද මේ එන්න හදන්නේ කියලා. එහෙම ඉන්නේ නැතුවත් බැහැනෙ ෆීල්ඩ් එකේ ඉන්න අයගේ හැටියට. හරිම අවධානයෙන් ඉන්න ඕනෑ. නැත්නම් ළඟින් ගියොත් ඇහැක් නෙවෙයි මුළු ශරීරයම නැහැ. මං මුලින් එහෙම කිව්වට අපේ සරත් ගොයියව කෙනෙක් ඇන්දුවා. ෆීල්ඩ් එකේ කෙනෙක් කළා නම් දුකක් නැහැ කියන්නකො. කොහෙද යන බුවෙක් තමයි මේ අසමජ්ජාති වැඩේ කළේ. සරත් දවසක් ආනමඩුව පැත්තේ තිබුණ ටෙලියක් ඉවර වෙලා පහුවෙනිදා කළ යුතු වැඩ ගැන කල්පනා කර කර හිටියා. ඔහුට එකපාරටම මතක් වුණා හෙට තියෙන කඩේ සීන්වලට බොයිලේරුවක් ඕනෑ කියලා. ටක් ගාලා කතා කළා ආර්ට් ඇසිස්ටන් කෙනෙකුට. කිව්වා බොයිලේරුවක් ඕනෑ කියලා. ටික වෙලාවකින් අර ආර්ට් කොළුවා කියනවා බොයිලේරු නැහැලු. සරත්ට තේරුණාලු මේකා මේ කම්මැළිකමට එහෙම කියන්නේ කියලා. වෑන් එක අරගෙන කොළුවත් එක්ක සරත් නැගලා දැන් බොයිලේරු හොයන්න පිටත් වුණාලු. ඒ අතරෙ සරත්ට අර කොළුවා පාපොච්ඡාරණයක යෙදෙනවලු තමන් කළ බොරුව ගැන.

'හිතුවා මදි මාව අන්දන්න' කිය කියා සරත් ගොයියා දැන් ඉදිරිය බල බලා යනවලු. ඔන්න ඔහොම යද්දී පාළු පාරක් ළඟ වයසක බුවෙක් ඉන්නවලු. තමන්ගේ වතගොත පවසලා අර මිනිහාගෙන් සරත් ඇහැව්වලු බොයිලේරු ගැන.

“බොයිලේරු දෙන්නම්කො එකට දෙකක්. හැබැයි හැතැප්ම දොළහක් විතර යන්න වෙනවා මං දන්න බොයිලේරු ගෙදරට.”

වෙලාවෙ හැටියට හැතැප්ම සීයක් ගියත් කමක් නැහැ කියලා හිතලා සරත් අර මිනිහවත් නංගගෙන මිනිහා කියපු තැනට ගියාලු. වාහනය නවත්තපු ගමන් අර මිනිහා බැහැලා 'අන්න අර ගෙදරින් අහන්න බොයිලේරු ගැන, මං යනවා' කියලා යන්න ගිහිල්ලා. මිනිහා පෙන්නපු ගෙදර ඇති බොයිලේරුවක් නැතිලු. ඒ මනුස්සයට එන්න බස් එකක් නැති නිසයි බොරුවක් කියලා සරත්ව රවට්ටලා වෑන් එකේ ඇවිත් තියෙන්නේ.