|
හිතං ඇති අහසින් පාත් වෙලා කියලා
මානවී අදහා ගත නොැහැකි අන්දමින් වටපිට බැලුවාය. කාමරය කුඩා වුවත් පිරිසිදුය. එහි
තිබුණේ එක ඇඳක් පමණි. අසල කුඩා මේසය ළඟ මානවීගේ පින්තූරයක් තිබිණ. 'මං ආපහු වැඩට යනවා. මේ දවස්වල අලුත් ඕඩර් එකක්. ඒ හින්දා රෑ වෙයි. ඔයා දොර
වහගෙන ඉන්න.' නිර්මලා පැවසුවාය. නිර්මාලා මානවී ළඟට පැමිණ කතා කරන තුරුම මානවී දැක්කේ නැත. තකහනියේ දිවෙන රථ
වාහනවල වේගයට නිනව්වක් නැත. නිර්මලා මානවීගේ අතින් අල්ලාගෙන කහ ඉරකින් පාර පැන්නාය.
උත්තුංග ගොඩනැගිලි දෙකක් අතරින් නිරමලා මානවී කැඳවාගෙන අතුරු පාරකට වැටුණාය. එක්
වරම සිරියාව අතුරුදහන් වූයේය. පල්ලමට වැටුණු පාර බොරළු පාරකි. 'මගේ දුව. මං කිව්වේ එනවා කියලා' 'කොච්චර දවසක් ඉන්නවද?' ගැහැනිය ආපසු ගියාය. නිර්මලා මානවීට දහවල් ආහාරය ගෙනැවිත් තිබුණාය. නිර්මලා යළි
වැඩපලට ගිය පසු දිවා ආහාරය ගත් මානවී ඉතුරු ඉඳුල් ඉවත හෙලන්නට තැනක් හෙවුවාය. මහළු
ගැහැනිය ගෙයි පිටුපස පුටුවක වාඩි වී පොතක් කියවමින් උන්නාය. මානවීගේ අවශ්යතාව තේරුම් ගත් ඇය පැවසුවාය. මානවී ආපසු කාමරයට යන්නට සැරසිණි. ගැහැනිය පැවසුවාය. ඇයට 'ඇන්ටි' යනුවෙන් අමතන්නට ඕනෑ යැයි මානවී ඒ අතර කල්පනා
කළාය. ගැහැනිය දිග කතන්තරයක් කියන්නට අර ඇන්දාය. මානවී බැලුවේ එයින් මඟහැර කාමරයට වදින්නටය. මේ සියල්ලම ආගන්තුකයන්ය. ගෙයි පිටුපස සිට ඈත බැලූ විට පෙනෙන්නේ මඩ වගුරකි. ඉන් එහා තැන දැවැන්ත ගොඩනැගිලි රාශියකි. යළිත් මහලු ගැහැනිය පොත අතට ගත්තාය. මානවී ඒ අවසරයෙන් කාමරයට වැදිණ. ඇය ඇඳට ගොඩ වූයේ නිදාගන්නට වුවත් කාමරයේ රස්නය ඔරෙත්තු නොදෙන තරම්ය. මේසය මත වූ කුඩා විදුලි පංකාව ක්රියාත්මක කළ මානවී වට පිට බැලුවාය. පත්තර රාශියක් අම්මා ළඟ විණ. ඇය එකින් එක අතට ගත්තේ කියවන්නටය. ඒ සියල්ල කාන්තා පත්තරය. මානවි එයින් එකින් එක පෙරළා බැලුවාය. එහෙත් මඳ වේලාවකි. ඇයට තදින් නින්ද ගියේය. කටහඬ කිහිපයක් එකවර ඇසුණෙන් මානවී නැගිට්ටාය. කෙල්ලන් කිහිප දෙනෙකුගේ කිචිබිචිය
සියල්ල පරයා නැඟිණ. ඊළඟට ඇසුණේ තදබල වචන කිහිපයකි. තරුණයා කියන වචන කිසිවක් නොඇසේ. එහෙත් තරුණිය නම් උස් හඬින් බැන වැදුණාය. තරුණයා තවත් මොනවාදෝ කීවේය. තරුණිය බැණ වැදෙමින් ආපසු හැරුණාය. මානවී කවුළුවෙන්
බලා සිටිනු දුටු ඇය එය ගණනකට නොගෙන තවත් මොනවා දෝ පැවසුවාය. මානවී බියෙන් මෙන් ඉවත්
බලා ගත්තාය. තවත් මොහොතකින් ඇසුණේ මහ හඬින් දොරක් වැසෙන හඬය. ඇය තවත් මොනවාදෝ
කියනු මානවීට ඇසිණි. ඒ කාටදැයි අසන්නට මානවී සවන් යොමු කළේ නැත. රාත්රිය එළැඹෙත්ම මේ කුඩා නිවහන තවත් බොහෝ දෙනෙකුට සෙවණක්ව ඇති වග මානවී වටහා ගත්තාය. ටෙලිවිෂනයක ද, අතොරක් නැතිව ගුවන් විදුලියක ද නඟන හඬ ද යාබද කඩයක කොත්තු රොටියක් තනන හඬ ද එකිනෙක මුසුව ඇසෙන්නට විය. නිර්මලා ගෙදරට ආවේ රූපවාහිනියේ අටේ ප්රවෘත්ති යද්දීය. අම්මාගේ මුහුණ දකිද්දී
මානවීට දුක සිතිණ. ඇය පැමිණ තිබුණේ රාත්රිියට බත් මුල් දෙකක් ද සමඟය. 'තේ එකක්වත් හදාගත්තේ නැද්ද දුවේ' 'මේ දවස්වල හරියට වැඩ. ඔය මදුරු කොයිල් එකක් ඇති පත්තු කර ගත්ත නම්' තරුණීය විමතියට පත් වූවාය. නිර්මලාට එතරම් වැඩුණු දියණියක් සිටිතැයි ඇයට අදහා ගත
නොහැකි තරම්ය. 'අපොයි නෑ. කෙල්ල මාව බලන්නත් එක්ක අවේ. ආපහු යනවා' 'පහුගිය සතියෙනෙ ගිහිල්ලා බලලා ආවේ' තවත් යුවතියක් කෑගසනු ඇසිණි. නිර්මලා පැවසුවේ ඔවුනට සමු දෙන්නට මෙනි. තවත් පැයකකින් පළාතම අඳුරේ ගිලිණ. මානවී
දිගු කලකට පසු අම්මාට තුරුලු වූවාය. හතර වට සිටි මදුරුවන් දැලෙන් ආවරණය වූ ඔවුනගේ
ඇඳ වට කරමින් සිටියහ. කුඩා ඇඳක් වූ එහි දෙදෙනකු නිදාගන්නේ අසීරුවෙනි. නිර්මලා ඇසුවේ කාටත් නොඇසෙන්නටය. මේ බිත්තියෙන් එහා බිත්ති ඇත. ඒ බිත්තිවලට කන්
තිබිය හැකිය. නිර්මලා මානවිගේ කනට කොඳුළාය. ටික වෙලාවක් ගත විය. ඈතින් ගුවන් විදුලියක හඬ ඇසිණ. මදුරුවන් ගේ යුද්ධය මානවීට තවත් වදයක් විය. එය පුරුදු නිර්මලා නින්දෙන් ගොරවන හඬ මානවීට ඇසිණි. ඇය අම්මාගේ බඳ වටා අතක් දමා තවත් ඈ තුරුලු කර ගන්නට උත්සාහ දැරුවාය. |